این روزها که می گذرد

شنبه
یکشنبه
دوشنبه
سه شنبه
چهارشنبه
پنج شنبه
جمعه
...
...
...
...
شنبه
یکشنبه
...
...
...
...
...
سه شنبه
چهارشنبه

تاکسی
اتوبوس
سلام ... خوبم ... خسته نباشید ...
کی ؟.... ای وای ؟ چرا ...... ؟ خیر باشه ایشالا ......
دست نزنید ، خراب نمیشه ...... حتما ... کار داشتم که دیر شد ....
صدای تیز و خسته کننده ی تلفن های طوسی پاناسونیک ...
صدای زنگ های گوشی های رنگارنگ سونی – اریکسون
...
...
همکار خسته کننده
همکار زبون نفهم
...
...
کولر های همیشه روشن تی سی ال
بوی خفه کننده ی قهوه ی تلخ و سیگار ....
نفس های همیشه تنگ
...
...
کارهای باقیمونده
مرخصی تموم شده ...
غیبت ...
...
...
زیر آب زنی های بی حد و مرز
سوال همیشگی ِ ما چرا پیشرفت نمی کنیم ؟
...
ساعت زدن ...
مترو ... دست های آویزون و چشمهای خسته و بسته
دست فروش های مدرن ِ مترویی
...
...
صف طولانی ...
تاکسی ...
کوچه های تاریک و سرد ...
...

و فردا

دو شنبه...
سه شنبه ...
چهارشنبه ...

"این چنین می گذرد روز و روزگار من
من روز را دوست دارم
ولی از روزگار می ترسم !"*

*حسین پناهی

گودال قتلگاه پر از بوی سیب بود / تنهاتر از مسیح کسی بر صلیب بود

سلام بر حسین بن علی که با خون خویش، جانش را (در راه دین) بخشید! سلام بر کسی که خدا را در پیدا و پنهان فرمانبری کرد! سلام بر کسی که خداوند شفای بیماری ها را در خاک مزار او قرار داد! سلام بر کسی که در زیر گنبد حرم او دعا مستجاب است! سلام بر کسی که امامان از خاندان و نسل اویند!
سلام بر فرزند خاتم پیامبران! سلام بر فرزند سرور اوصیاء! سلام بر فرزند فاطمه زهرا! سلام بر فرزند خدیجه کبری! سلام بر فرزند سدرة المنتهی! سلام بر فرزند بهشت ابدی! سلام بر فرزند زمزم و صفا! سلام بر آن که پیکرش به خون آغشته شد! سلام بر آن که حرمت خیمه گاهش شکسته شد! سلام بر پنجمین از اصحاب کساء! سلام بر غریب غریبان! سلام بر شهید شهیدان! سلام بر کشته شده بدست زنازادگان! سلام بر ساکن کربلاء! سلام بر آن که فرشتگان آسمان بر او گریستند! سلام بر آن که نسل او همه از پاکانند! سلام بر سرور و سالار دین! سلام بر جایگاه های برهان ها و حجت های الهی! سلام بر پیشوایان شرافتمند! سلام بر آن گریبان های دریده! سلام بر آن لبان خشکیده! سلام بر آن جان های بلا رسیده! سلام بر آن ارواح ربوده شده! ***
سلام بر آن کسی که خدای بزرگ او را پاک و مطهر قرار داد! سلام بر آن که جبرئیل به او افتخار می کرد! سلام بر آن کسی که میکائیل با او در گهواره سخن می گفت و شادمانش می ساخت! سلام بر آن که پیمانش شکسته شد! سلام بر کسی که حرمتش شکسته شد! سلام بر آن که خونش ستمکارانه ریخته شد! سلام بر آن که با خون جراحت هایش غسل داده شد! سلام بر آن که جرعه نوش جام نیزه ها گردید! *** سلام بر آن که در حمایت از دین بی یاور ماند! (فرازهایی از زیارت ناحیه مقدسه که اشکواره ی امام زمان (عج) بر امام حسین (ع) است.)
قربان آن نی یی که دمندش سحر، مدام قربان آن می یی که دهندش علی‌الدوام قربان آن پری که رساند تو را به عرش قربان آن سری که سجودش شود قیام هنگامه‌ی برون شدن از خویش، چون حسین (ع) راهی برو که بگذرد از مسجدالحرام این خطّی از حکایت مستان کربلاست : ساقی فتاد ، باده نگون شد ، شکست جام ! تسبیح گریه بود و مصیبت، دو چشم ما یک الامان ز کوفه و صد الامان ز شام اشکم تمام گشت و نشد گریه‌ام خموش مجلس به سر رسید و نشد روضه‌ام تمام با کاروان نیزه به دنبال، می‌روم در منزل نخست تو از حال می‌روم (بند چهاردم از ترکیب بند عاشورایی «کاروان نیزه» سروده «علیرضا قزوه»)

محرم 1428

دلم می خواهد فریادی بکشم به بلندای تاریخ
و تاریخ چه کوتاه است
برای فریاد بلند من



بیژن جلالی

* برای این روزهاو شب ها باید نوشته ای شایسته تر نوشته می شد ، نشد !

آدم های خنگ

کند ترین شهروند های تهرانی کسانی هستند که هنوز هم بلد نیستند تلفن های هشت رقمی و دو تا دو تا بخونند !!!

دقت کردید ؟
دو ، دویست و بیست ، سی هفت ، پنجاه !!!!!!!!

و تجمع عجیبی از این نوع از ابناء بشر در صدا و سیما دیده میشه !!!!!