از آدم های بزرگ مجسمه ساختیم و دورش رو نرده کشیدیم . هر کسی حرف این مجسمه ها رو باور کنه باید بین خودش و مردم نرده بکشه . من حرف این آدم ها رو باور کردم ، اصلا باور کردنی هست ؟
سلام تبریک میگم وبلاگ چشم نواز و لطیفی داری با اجازه ات من عکس های بلاگت رو ضبط کردم تا بعدا تو وبلاگم اسفاده کنم سری به کلبه حقیرانه ما هم بزن و از بروز شدنت خبرم کن موفق باشی عطش
سلام! آدم های بزرگ معمولا خودشون حصارن برای همه چیز! حصار دور آدم های بزرگ حصار دور خیلی از بزرگی هاست! نه بخاطر فاصله انداختن ! نه! بخاطر دیدن فاصله ها! موفق باشی صدر
برای باور این حرفها باید بری اونور نرده...جدا از همه مردمی که دور این مجسمه ها نرده میکشن..گاهی فکر میکنم... افکار هم انگار از نرده ها نمیان اینطرف... عین یه حریم شده... گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
http://jec.jafzar.com/one.asp
سلام
تبریک میگم وبلاگ چشم نواز و لطیفی داری با اجازه ات من عکس های بلاگت رو ضبط کردم تا بعدا تو وبلاگم اسفاده کنم
سری به کلبه حقیرانه ما هم بزن
و از بروز شدنت خبرم کن
موفق باشی
عطش
سلام!
آدم های بزرگ معمولا خودشون حصارن برای همه چیز!
حصار دور آدم های بزرگ حصار دور خیلی از بزرگی هاست!
نه بخاطر فاصله انداختن !
نه!
بخاطر دیدن فاصله ها!
موفق باشی
صدر
شب های روشن...
در شب های سرد و تاریک دوبار دیدمش
این روزا آدم به چشماش هم سخت اعتماد می کنه .. حرف این و اون که به کنار ... اوه اوه ... چه برسه به حرف این جماعت مجسمه ای ... روح صداقت شاد !..
برای باور این حرفها باید بری اونور نرده...جدا از همه مردمی که دور این مجسمه ها نرده میکشن..گاهی فکر میکنم... افکار هم انگار از نرده ها نمیان اینطرف... عین یه حریم شده... گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش...